woensdag 30 september 2015

Happy Tourbus, onderwatercamera, en allemaal andere leuke dingen!


Hallo leukerd!

Leuk dat je weer de tijd neemt om mijn blog te lezen. 
De afgelopen dagen heb ik met mijn klas een leuke buitendag gehad, een onderwatercamera gekocht, in het weekend ben ik helaas ziek geworden en deze schoolweek hebben we de schoolfotograaf op school gehad plus een heuse ambulance!

Mijn ' klasje'
Vorige week vrijdag zijn we met de hele school op pad geweest. Elke klas kreeg een eigen "Happy Tourbus". 
Dit concept bestaat überhaupt al op Aruba: een bus die compleet versierd is, zonder ramen, rijdt rond en draait keiharde muziek! Bedoeling is dat je mee gaat dansen en vooral lekker alle gene overboord gooit. 


Hier stond de muziek nog niet echt aan.

Hier wel! 
We hadden een vol programma voor de boeg: beginnend bij de Alto Vista Chapel. 
De Notre Dame, Sagrada Familia, St. Paul's Cathedral van Aruba. Wij als Europeanen zijn vrij verwend natuurlijk als het gaat om prachtige kerken. Deze Alto Vista Chapel moet het niet hebben van zijn looks, maar waarvan dan wel weet ik eigenlijk nog steeds niet want de hostess van de bus kon er ook niks over vertellen.


De kindjens bij de beruchte bus.

Mooi in zijn eenvoud.

Het labyrinth naast de chapel, die moeilijker is dan je op het eerste oog zult denken!
Na de Alto Vista Chapel gingen we weer de bus in, met knallende muziek (so much for being respectful XD) en hoppatee, op naar de Casibari Rockformation. 


"Juffrouuuuuuuuuuw!!!!!"


Mijn collega met haar klas. Vanaf de Casibari Rockformation kun je naar verluidt 60% van Aruba zien. Met die reden is het ook gebouwd door de indianen way, way back, om indringers in de gaten te houden. Op de achtergrond hier zie je de Hooiberg, die nóg hoger is. Vorig jaar klom ik die nog 2x per week, maar inmiddels heb ik die conditie niet meer.

Next stop: Politie Savaneta! 



Hier gaf het politiemevrouwtje me een bepaalde blik, zo van: "Y'all better not put that photo online y'all". Woeps! Guess I did...



Kinderen krijgen uitleg over wat de politie op Aruba zoal doet (voor mij ook zeer leerzaam!). Daarna mogen ze meelopen naar de politieauto waar verteld wordt over de auto etc. en even gedemonstreerd wordt hoe de lampen en de sirene werken! 
Daarna gingen we door naar het tofste onderdeel: POLITIEMOTORS!


Hier demonstreert de politieman hoe een lasergun werkt. Nóóit geweten dat ze die op Aruba hadden, aangezien er bijna nergens snelheidsborden staan. Alleen op plekken waar je 80 mag. Andere plekken varieert het tempo van 40 - 80. Ik rijd altijd maar een beetje met de menigte mee. Wel fijn rijden! Maar ook heel erg wennen als je weer in Nederland komt.
Daarna de vraag die ieder jongetje (en ook de juffrouw) wilde horen: "wie wil er op de motor zitten?"

Met de jongens van mijn klas.

Ik vind het wel tof dat op Aruba van die lompe Harley's rijden. Heb ze helaasch nog nooit in actie gezien. Zou wel leuk zijn om te zien of ze net zo behendig zijn als Nederlandse politie op die graflelijke BMW's (no offense!).

Als laatste stop gingen we met de klas naar Mangel Halto. Een prachtig strand waar je kennelijk prachtige vissen kunt zien. Ik ben er zelf nog nooit geweest, maar nu ik heb gezien hoe mooi het eruit ziet, ga ik dat zeker snel doen!



Hier is mijn collega Kitty bezig met haar klas de lipdub op te nemen voor ons 100-jarig bestaan. Het zag er heel veelbelovend uit. Vorige week noemden kinderen van de andere klas 3 mij ook juffrouw Kitty. Ze dachten vast: "och, deze is ook lang en blond". Ook vragen kinderen vaak of ik de zus ben van juffrouw Kitty. Dat Kitty bijna 1,90 is, hoogblond en een vrij aanwezig Twents accent heeft lijkt allemaal niet uit te maken. 


Om de dag af te maken kregen alle kinderen een hotdog en ijsthee. Daarna weer met de partybus terug naar school. Wat een onwijs leuke dag. Goede sfeer, kinderen luisterden gewoon netjes. Niet zoals vorig jaar waarbij ik waarschijnlijk de hele dag ruzies op had moeten lossen met de kinderen. Gewoon echt genoten!

Die week had ik ook een workshop in de bibliotheek. Ik zit in de commissie van de kinderboekenweek. Dit jaar is het thema: "Raar, maar waar!". Een onwijs leuk thema, waar je veel kanten mee op kunt.
Na een introductie werden we in een computerlokaal gedropt om zelfstandig een digitaal prikbord te maken, aangaande dit thema. We werkten met een heel leuke website, genaamd www.linoit.com Je kunt een digitaal prikbord maken met post-its, foto's, YouTube-filmpjes. Heel erg handig als je een digitaal schoolbord hebt. Hier heb je mijn prikbord van die middag:
http://linoit.com/users/lucienne1990/canvases/Kinderboekenweek

Dichtbij de bibliotheek zit de Pricemart. Ja, That 70's Show-kijkers, inderdaad. Ik zei Pricemart. Eigenlijk de Amerikaanse variant van de Macro. Ze verkopen er allerlei dingen. Ik besloot wat whiteboardmarkers te halen en verder een beetje rond te kijken. Tot mijn oog viel op een... onderwatercamera. En echt een vrij goedkope ook nog! Dus na er een nachtje over te slapen, dacht ik: "SCREW IT! Ik wil hem gewoon hebben!". Want die spiegelreflex is echt geweldig, maar de foto's zijn vrij groot en ik heb in 2 maanden al 15GB aan foto's en video's gemaakt. Oeps!


Ziehier een van de eerste foto's die ik gemaakt heb. Hoe leuk!!!?
Ik besloot de volgende dag op pad te gaan met mijn nieuwste aanwinst en kwam aan op Druif Beach
Waar die naam vandaan komt? Al sla je me dood. Maar mooi is het wel. En een van de weinige plekken op Aruba waar je onopgemerkt gratis op een bedje kunt liggen zonder dat er een dude naar je toe komt met een attitude van: "BITCH better háve my MONEY!"

Anyways. Prachtig azuurblauw water (op Aruba? Huh!?), mooie kustlijn, pelikanen waar je naar blijft kijken: good vibes! Tijd om de camera te testen!



De overblijfselen van een pier worden goed bewaakt door pelikanen. Godzijdank.


De pelikanen waren aan het jagen op vissen. Zoals pelikanen dat zo lekker lomp kunnen. Een flinke draai maken in de lucht en dan een rechte duik naar beneden. Er waren de hele tijd meeuwen die de pelikanen precíes op dat moment kwamen stalken. Leuk tafereel om te aanschouwen!




Voelt zo vreemd om de camera mee te nemen het water in! Maar oh zo tof! Het water was vrij helder, maar door de stevige golven was het troebel door het zand dat omhoog kwam. Helaasch! Binnenkort ga ik ergens heen waar je heel helder water hebt en ook visjes kunt zien zwemmen!

Hierna nam de zaterdag een vrij vervelende wending. Ik ging nog even chillen en daarna besloot ik een strandwandeling te maken. Plots voelde ik me alleen heel erg duizelig worden, benauwd, kortademig. De zon kon ik niet meer verdragen dus ik liep snel naar m'n auto toe. Gelukkig redelijk goed naar huis kunnen rijden, maar eenmaal thuis moest ik de hele avond overgeven en voelde ik me superzwak. Zelfs water kon ik niet binnenhouden. 
De volgende dag hoorde ik van een collega die hetzelfde had, dus waarschijnlijk heerst er een buikgriepvirus ofzo. Ik ben maandag thuisgebleven en ging dinsdag weer werken.


Geheim: alles wat seprais is.

Geheim: iets wat geheim is. YOU DON'T SAY!?
Die woensdag kwam de schoolfotograaf op school. Ook al zo leuk! De kinderen werden eerst onder handen genomen door een visagiste. Visagiste?? Ja! Deze vrouw doet talkpoeder op het gezicht van de kinderen zodat hun gezicht niet glimt, bij de jongens fatsoeneert ze het haar met wat gel, en de meisjes krijgen een lipglossje op de lippen.

Dan wordt de foto genomen met een heus team. Een vrouw staat naast het kind om deze aan het lachen te krijgen en de houding te veranderen, waar nodig. De fotografe neemt natuurlijk de foto en achter een laptopje zat dit keer een meneer. Ik moest daar blijven staan en elke foto goedkeuren. Zo'n grappig, en compleet ander tafereel dan wij in Nederland kennen. Een groepsfoto wordt helaas niet gemaakt. 

Dit jaar wel van ons team echter!



Ook was er een ambulance op school, omdat het de week van het hart is. Een aantal ambulancebroeders kwamen alle klassen vertellen hoe dat allemaal gaat. Ook demonstreerden ze hoe de brancard werkt (met een kind erop) en later een infuusprik (denk ik?) op onze meneer Mario. Bikkel!




Zo. En dan nu nog een dagje werken en dan heb ik alweer oktobervakantie. Ik ben er op zich sinds ik ziek ben geweest wel even aan toe. Tijd om allemaal mooie foto's en filmpjes te maken. Ik heb de smaak in elk geval goed te pakken!

Tot schrijfs!
-xxx- Lucienne


Screenshot van een video. In mijn geweldige bolide. Love deze zonnebril!





dinsdag 22 september 2015

Op de gevoelige plaat gezet!

Hallo allemaal!

Sorry dat ik een paar dagen later ben dan gebruikelijk, maar ik wachtte de foto's af van mijn fotoshoot. Die zijn inmiddels binnen dus ik kan weer tikken alsof het een hartelust is!



De afgelopen week is er ook niet zo heel erg veel spannends gebeurd. Er waren vrij veel toetsen in de klas, dus die moesten allemaal ook nagekeken worden. Oftewel: minder tijd voor leuke dingen! Hoewel. Soms moet ik wel erg hard lachen om antwoorden die kinderen geven hoor.


 De poes in de stamik (stomach) aaien. Klinkt als een nieuw spreekwoord.




Verkeer is gebruiken van mensen. Ik wíst het!!!

Je hebt een vaas laten vallen. Je kijkt deftig... Hahahahaha!!!! Hier moest ik zo hard om lachen.

"Schuldig betekent je pakt een snoepje en dan je mam kijk boos"
(dit gaf ik als een voorbeeld bij uitleggen van het woord haha, dit kindje had goed geluisterd!)

Sommige dingen zijn weer rustig op gang aan het komen. Ik geef bijvoorbeeld weer bijles aan een meisje die ik vorig jaar ook op bijles had. Haar moeder heeft me nu gevraagd of ik haar zoon Nederlandse les kan geven, omdat hij op een Engelstalige school zit! Lijkt me een heel leuke uitdaging. Iemand 'from scratch' Nederlands leren...

In het weekend besloot ik dat ik nog niet eens supertoffe foto's had gemaakt van mijn prachtige, rete-stoere auto! Dankzij een goede vriendin die vorig jaar ook op Aruba zat kan ik namelijk rondrijden in deze supertoffe Toyota Yaris. Ik vind het zo grappig dat dat kontje zo omhoog staat haha.


Bij de Goldmines.
Daarna reed ik door naar de Natural Bridge. Een van de mooiste natuurgebieden die je met een normale auto kunt bereiken. Voor andere indrukwekkende dingen, zoals de Natural Pool, heb je vaak een fourwheeldrive nodig. 


Oude brug die is ingestort.
"Love and hope", naast een ingestorte brug geschreven. Ehhhh, zie je de brug niet die letterlijk 2 meter naast je is ingestort??? Seriously??

Uitzicht vanaf de nieuwe brug. Een vrouwtje vroeg me: "can you go down there?", terwijl de golven om de paar seconden keihard tegen de stenen opknalden. "Well, I'd reccon that's a bit too dangerous". Gotta love Americans.




Mensjens op de Nieuwe Brug. Zo idioot groot is 'ie niet.
's Avonds ging ik gezellig met een oud-collega wat drinken bij de Bugaloe. Een bar op de pier waar je het mooiste uitzicht hebt over Palm Beach en de High Rise area.

De volgende dag moest ik er dan echt aan geloven. Een bevriende DJ en fotograaf had me gevraagd of ik voor hem wilde poseren, zodat hij zijn portfolio kon uitbreiden. Normaliter doet hij bruiloften, maar hij wilde zijn horizon verbreden. Op Facebook heb ik al foto's gezet, maar hier komen er nog een paar:






Ik vond het best ongemakkelijk in het begin om in mijn eentje te poseren. Ik heb weleens fotoshoots gehad met familie, maar nu was ik in mijn uppie! Ik ben heel erg tevreden over het eindresultaat! Binnenkort gaan we een tweede fotoshoot doen waarbij ik met mijn gitaar poseer. Naar die foto's ben ik nog meer nieuwsgierig. Ik denk echt dat ze heel tof gaan worden!

Ik kreeg zelf ook weer de smaak te pakken en heb mijn spiegelreflex weer eens meegenomen op mijn trip naar het strand. Dit keer iets later dan normaal, dus the Beach By Night.




 De Bugaloe.

 Poserende menschen om de zoveel meter.


En dat was zo ongeveer mijn afgelopen week. Voor deze week staat er een leuke buitendag met de kinderen op het programma. We hebben een Happy Tour dag met een bus. Dan scheuren we met bus en kinderen het hele eiland over. Ik heb er heel veel zin in!
Wordt vast een leuke dag.

Ik heb sinds kort EINDELIJK een geniaal video-bewerkprogrammaatje geïnstalleerd, dus ik zal binnenkort beginnen met maken van video's eens in de zoveel tijd. Vind ik leuk voor mezelf als herinnering, maar ook voor vrienden en familie in Nederland om een idee te krijgen van hoe hier het REILEN EN ZEILEN gaat.

Anyways, dat was het voor deze week! Bedankt voor het lezen :-)


Poging tot een leuke foto. Haha! De zon scheen nét effe te intens in mijn ogen.

Tot schrijfs!
-XXX- Lucienne

ps. Wist je dat er op Aruba alleen maar koud-water kranen te vinden zijn in de meeste huizen? Dus de douche-temperatuur is per moment op de dag verschillend. 's Ochtends vaak pittig koud, in de middag vaak aangenaam warm. Boilers zijn niet zo'n ding op Aruba :-)


Mijn douchekraan.

donderdag 10 september 2015

Zwemles, en andere ZENUWSLOPENDE gebeurtenissen.

Hallo! 

Wat leuk dat je weer de tijd neemt om te lezen over mijn 'avonturen' op Aruba.
De afgelopen week heb ik een paar mijlpalen weer bereikt: de eerste ouderavond overleefd, de eerste toetsen in de klas gemaakt, voor het eerst in mijn leven iets gekocht bij de MAC-winkel, mijn eerste klassenbezoek van mijn directrice en ik heb de kids kennis laten maken met Buurman&Buurman.

Liedjes oefenen met de hele school. 

Allereerst heb ik vorige week de ouderavond overleefd! De hele school gaf een informatie-avond voor de ouders. Samen met mijn collega gaven we de ouders van klas 3 informatie in de klas. Ik was van tevoren best een beetje nerveus. Mijn parallel en ik zouden samen omstebeurt iets vertellen. Helaas verstaan de meeste ouders niet zo goed Nederlands, dus nadat ik mijn eerste deel had verteld keken veel ouders hoopvol naar mijn parallel zodat zij het in het Papiaments kon vertellen. Toen besloot mijn parallel de rest van de avond alles maar te vertellen... Dus! Haha. In San Nicolas kon ik me nog wel redden met Engels en Nederlands maar ik denk dat ik hier toch maar in het Papiaments moet gaan proberen te praten. Al met al fijn om veel ouders te ontmoeten en een beeld te krijgen van wat voor type ouders ik dit jaar kan verwachten.

Natuurlijk gaat het strandwandelingen maken voornemen nog steeds superdupergoed. Minstens 3x per week. En dan kom je weleens grappige dingen tegen. Zoals een huwelijksceremonie! Fijn met al die badgangers om je heen :D


Alles wordt heel professioneel vastgelegd met 10.000 camera's
"Ahh hee wat geestig sjoh die mensen die trouwen dus gewoon op het strand ik kan me ogen niet geloven blablabla"

Toen kwam er het moment van de waarheid. Voor het eerst toetsen maken! Ik hoopte dat deze kinderen wel een bepaald niveau zouden hebben. Ik moet toegeven dat het resultaat me niet tegenviel. Zoals in elke klas wel een paar zwakkere leerlingen maar het gemiddelde niveau is niet verkeerd! Dat merkte ik bij het lesgeven ook wel. Ik geniet veel meer van het lesgeven nu, met een groep kinderen die meer gemotiveerd zijn en ook graag willen leren (althans, het gros dan).

Een gewoonte die op Aruba iets anders is dan in Nederland, is dat kinderen wanneer ze jarig zijn een presentje krijgen van de leerkracht. Op mijn vorige school moest ik zelfs voor alle kinderen van de hele school een presentje hebben.... Dat vond ik persoonlijk best gortig dus ik was blij dat ik een flinke voorraad stickers had die ik kon geven. Dit jaar heb ik het iets anders aangepakt. Toen ik in Nederland was heb ik de HEMA en ACTION (heerlijke winkels btw) geplunderd en hier in Aruba heb ik driftig 30 pakketjes gemaakt.

CHARMING!

Stempeltjes, stiften, gummen, highlighters...


En tot slot een gekleurde stempel op het pakketje om de jongensspullen van de meisjes te onderscheiden.

Deze week had ik mijn eerste jarige. Toen hij naar de WC ging heb ik snel met de klas een pakketje verstopt in de klas. Ik zei dat ze het geheim moesten houden en dat als de jongen weer terug kwam we samen moesten zeggen of hij ver weg zat (koud!!!), dichterbij kwam (warmer) of heel erg in de buurt (HEET!!!!). Het joch wist niet wat hem overkwam toen hij ging zoeken en ondertussen de hele klas hoorde roepen hahaha. Heel erg leuke ervaring.

Later in de week kreeg ik mijn eerste klassenbezoek van de directrice! Op mijn vorige school heb ik dat vrijwel niet gehad. Een keertje van de onderdirectrice die het voor haar studie moest doen, en de tweede keer van de directeur omdat ik niet helemaal de klik met de klas voelde en me afvroeg of ik iets verkeerd deed.

Enfin, onze directrice is een autoritaire vrouw waarmee je niet moet sollen. Van tevoren was ik best nerveus omdat ik dacht dat ze heel streng zou zijn. Stel je voor dat jij je werk moet doen terwijl je baas naast je zit. Over elke beweging ga je heel bewust nadenken en al helemaal over je woordkeuze.
Een reken- en taalles kwam ze aanschouwen. De kinderen gedroegen zich iets netter (nog netter??) dan gebruikelijk en bij het nagesprek gaf mijn directrice aan dat ze tevreden was over mijn functioneren. Ik straal rust uit (wat ik ook vaak hoorde bij mijn stages tijdens de pabo), stemgebruik is goed, heb goed gebruik gemaakt van het digibord en leuke instructies gegeven. Een paar tips heeft ze gegeven voor een volgende keer. Gelukkig! Heel blij met haar feedback.

 Gelukkig had ik mezelf de dag daarvoor alvast beloond met twee mooie MAC-lipsticks.


Die avond meteen een strandwandeling gemaakt.



Heel in de verte zag ik een aantal lampjes branden. Ik was benieuwd wat er te zien was (misschien weer een bruiloft ofzo?) en dus besloot ik er heen te gaan lopen. Het was best een stukje lopen, maar ja! WHY NOT!? Uiteindelijk bleek het echt heel ver te zijn. Net toen brak er een Dire Straits nummer aan op mijn MP3-speler (Brothers in Arms FYI) en ik dacht: "nou, als ik er nog niet ben als het nummer voorbij is, dan houd ik het voor gezien." Eenmaal aangekomen bleek het een restaurantje te zijn op het strand met lampjes. Zag er heel sfeervol uit, maar dat komt niet helemaal over op de foto.

Zwemles! In de oldschool bus naar de locatie.


Palm Beach met het Dubai-hotel op de achtergrond (aka RIU).

De kinderen van klas 3 krijgen zwemles. Dit doen ze op Aruba lekker in de zee. En waarom ook niet? Het uitzicht is prachtig, het water vrij ondiep en de  temperatuur is heerlijk.
Alle kinderen worden verdeeld over ongeveer 8-10 zwemleerkrachten en in groepjes gaan ze oefenen. Echt heel leuk om te zien, maar ook leuk om te fotograferen ;-)

Beginnersgroepje.

 Gevorderden (kinderen die minstens diploma A hebben).

Toeristen nemen even een kijkje.



 THAT VIEW THOUGH!!!



En dan tot slot, onder het mom van THROWBACK THURSDAY heb ik de kids kennis laten maken met Buurman&Buurman. Ik kijk ook Spongebob (Nederlands) en af en toe als ik wat vrije minuutjes heb ook Simon's Cat (zoek het op youtube, echt heel leuke filmpjes!). Maar nu dacht ik: "hold the phone, er staat vast buurman en buurman op internet!" En jawel hoor. Wat leuk dat zoveel online te vinden is. De kinderen vonden het supergrappig en ik trouwens ook. Keek het vroeger als kind altijd. 
Buurman&Buurman zijn, zoals de titel al verraadt, elkaars buurmannen en vaak heeft een van de twee een probleem die ze oplossen, maar dat gaat niet zonder slag of stoot (letterrrrrrrrrrlijk!).

Alle kindjes keurig in uniform. Blijf dat toch wel heel leuk vinden hoor!
Nou, dan was dat het wel weer zo'n beetje wat betreft de avontuurtjes van yours truly. Voor de komende periode komt er een viering aan met de school (100-jarig bestaan). Ook ben ik gevraagd door een fotograaf of het me leuk lijkt om te poseren (met gitaar). Dat lijkt me ook heel erg leuk, alleen weet ik nog niet wanneer dat gaat gebeuren. Eindelijk professionele foto's met mijn gitaartje.

Tot schrijfs!
-XXX- Lucienne