Zwemles, en andere ZENUWSLOPENDE gebeurtenissen.

Hallo! 

Wat leuk dat je weer de tijd neemt om te lezen over mijn 'avonturen' op Aruba.

De afgelopen week heb ik een paar mijlpalen weer bereikt: de eerste ouderavond overleefd, de eerste toetsen in de klas gemaakt, voor het eerst in mijn leven iets gekocht bij de MAC-winkel, mijn eerste klassenbezoek van mijn directrice en ik heb de kids kennis laten maken met Buurman&Buurman.

Liedjes oefenen met de hele school. 

Allereerst heb ik vorige week de ouderavond overleefd! De hele school gaf een informatie-avond voor de ouders. Samen met mijn collega gaven we de ouders van klas 3 informatie in de klas. Ik was van tevoren best een beetje nerveus. Mijn parallel en ik zouden samen omstebeurt iets vertellen. Helaas verstaan de meeste ouders niet zo goed Nederlands, dus nadat ik mijn eerste deel had verteld keken veel ouders hoopvol naar mijn parallel zodat zij het in het Papiaments kon vertellen. Toen besloot mijn parallel de rest van de avond alles maar te vertellen... Dus! Haha. In San Nicolas kon ik me nog wel redden met Engels en Nederlands maar ik denk dat ik hier toch maar in het Papiaments moet gaan proberen te praten. Al met al fijn om veel ouders te ontmoeten en een beeld te krijgen van wat voor type ouders ik dit jaar kan verwachten.

Natuurlijk gaat het strandwandelingen maken voornemen nog steeds superdupergoed. Minstens 3x per week. En dan kom je weleens grappige dingen tegen. Zoals een huwelijksceremonie! Fijn met al die badgangers om je heen :D

Alles wordt heel professioneel vastgelegd met 10.000 camera's

"Ahh hee wat geestig sjoh die mensen die trouwen dus gewoon op het strand ik kan me ogen niet geloven blablabla"

Toen kwam er het moment van de waarheid. Voor het eerst toetsen maken! Ik hoopte dat deze kinderen wel een bepaald niveau zouden hebben. Ik moet toegeven dat het resultaat me niet tegenviel. Zoals in elke klas wel een paar zwakkere leerlingen maar het gemiddelde niveau is niet verkeerd! Dat merkte ik bij het lesgeven ook wel. Ik geniet veel meer van het lesgeven nu, met een groep kinderen die meer gemotiveerd zijn en ook graag willen leren (althans, het gros dan).

Een gewoonte die op Aruba iets anders is dan in Nederland, is dat kinderen wanneer ze jarig zijn een presentje krijgen van de leerkracht. Op mijn vorige school moest ik zelfs voor alle kinderen van de hele school een presentje hebben.... Dat vond ik persoonlijk best gortig dus ik was blij dat ik een flinke voorraad stickers had die ik kon geven. Dit jaar heb ik het iets anders aangepakt. Toen ik in Nederland was heb ik de HEMA en ACTION (heerlijke winkels btw) geplunderd en hier in Aruba heb ik driftig 30 pakketjes gemaakt.

CHARMING!

Stempeltjes, stiften, gummen, highlighters...

En tot slot een gekleurde stempel op het pakketje om de jongensspullen van de meisjes te onderscheiden.

Deze week had ik mijn eerste jarige. Toen hij naar de WC ging heb ik snel met de klas een pakketje verstopt in de klas. Ik zei dat ze het geheim moesten houden en dat als de jongen weer terug kwam we samen moesten zeggen of hij ver weg zat (koud!!!), dichterbij kwam (warmer) of heel erg in de buurt (HEET!!!!). Het joch wist niet wat hem overkwam toen hij ging zoeken en ondertussen de hele klas hoorde roepen hahaha. Heel erg leuke ervaring.

Later in de week kreeg ik mijn eerste klassenbezoek van de directrice! Op mijn vorige school heb ik dat vrijwel niet gehad. Een keertje van de onderdirectrice die het voor haar studie moest doen, en de tweede keer van de directeur omdat ik niet helemaal de klik met de klas voelde en me afvroeg of ik iets verkeerd deed.

Enfin, onze directrice is een autoritaire vrouw waarmee je niet moet sollen. Van tevoren was ik best nerveus omdat ik dacht dat ze heel streng zou zijn. Stel je voor dat jij je werk moet doen terwijl je baas naast je zit. Over elke beweging ga je heel bewust nadenken en al helemaal over je woordkeuze.
Een reken- en taalles kwam ze aanschouwen. De kinderen gedroegen zich iets netter (nog netter??) dan gebruikelijk en bij het nagesprek gaf mijn directrice aan dat ze tevreden was over mijn functioneren. Ik straal rust uit (wat ik ook vaak hoorde bij mijn stages tijdens de pabo), stemgebruik is goed, heb goed gebruik gemaakt van het digibord en leuke instructies gegeven. Een paar tips heeft ze gegeven voor een volgende keer. Gelukkig! Heel blij met haar feedback.

 Gelukkig had ik mezelf de dag daarvoor alvast beloond met twee mooie MAC-lipsticks.

Die avond meteen een strandwandeling gemaakt.

Heel in de verte zag ik een aantal lampjes branden. Ik was benieuwd wat er te zien was (misschien weer een bruiloft ofzo?) en dus besloot ik er heen te gaan lopen. Het was best een stukje lopen, maar ja! WHY NOT!? Uiteindelijk bleek het echt heel ver te zijn. Net toen brak er een Dire Straits nummer aan op mijn MP3-speler (Brothers in Arms FYI) en ik dacht: "nou, als ik er nog niet ben als het nummer voorbij is, dan houd ik het voor gezien." Eenmaal aangekomen bleek het een restaurantje te zijn op het strand met lampjes. Zag er heel sfeervol uit, maar dat komt niet helemaal over op de foto.

Zwemles! In de oldschool bus naar de locatie.

Palm Beach met het Dubai-hotel op de achtergrond (aka RIU).

De kinderen van klas 3 krijgen zwemles. Dit doen ze op Aruba lekker in de zee. En waarom ook niet? Het uitzicht is prachtig, het water vrij ondiep en de  temperatuur is heerlijk.

Alle kinderen worden verdeeld over ongeveer 8-10 zwemleerkrachten en in groepjes gaan ze oefenen. Echt heel leuk om te zien, maar ook leuk om te fotograferen ;-)

Beginnersgroepje.

 Gevorderden (kinderen die minstens diploma A hebben).

Toeristen nemen even een kijkje.

 THAT VIEW THOUGH!!!

En dan tot slot, onder het mom van THROWBACK THURSDAY heb ik de kids kennis laten maken met Buurman&Buurman. Ik kijk ook Spongebob (Nederlands) en af en toe als ik wat vrije minuutjes heb ook Simon's Cat (zoek het op youtube, echt heel leuke filmpjes!). Maar nu dacht ik: "hold the phone, er staat vast buurman en buurman op internet!" En jawel hoor. Wat leuk dat zoveel online te vinden is. De kinderen vonden het supergrappig en ik trouwens ook. Keek het vroeger als kind altijd. 

Buurman&Buurman zijn, zoals de titel al verraadt, elkaars buurmannen en vaak heeft een van de twee een probleem die ze oplossen, maar dat gaat niet zonder slag of stoot (letterrrrrrrrrrlijk!).

Alle kindjes keurig in uniform. Blijf dat toch wel heel leuk vinden hoor!

Nou, dan was dat het wel weer zo'n beetje wat betreft de avontuurtjes van yours truly. Voor de komende periode komt er een viering aan met de school (100-jarig bestaan). Ook ben ik gevraagd door een fotograaf of het me leuk lijkt om te poseren (met gitaar). Dat lijkt me ook heel erg leuk, alleen weet ik nog niet wanneer dat gaat gebeuren. Eindelijk professionele foto's met mijn gitaartje.

Tot schrijfs!
-XXX- Lucienne